Zwiększony poziom insuliny we krwi objawia się zmęczeniem i brakiem energii. Prowadzi do cukrzycy i wielu innych chorób. Na szczęście można to zjawisko leczyć – wyjaśniamy jak.

Insulinooporność to obniżona wrażliwość organizmu na insulinę — hormonu regulującego poziom cukru we krwi. Prowadzi do stanu przedcukrzycowego i rozwoju cukrzycy typu II. Pierwsze symptomy insulinooporności to zmęczenie, brak energii i senność. Jak rozpoznać to schorzenie i do jakiego lekarza się udać? Jak ważna jest profilaktyka — badania lekarskie, zdrowa dieta i aktywność fizyczna? Wyjaśniamy.

Spis treści:

Insulinooporność — objawy

Do insulinooporności dochodzi, gdy organizm nie reaguje prawidłowo na insulinę wydzielaną przez trzustkę. Insulina jest niezbędna do regulowania poziomu cukru we krwi. Przy osłabionej reakcji organizmu na ten hormon, trzustka zaczyna produkować go w zwiększonych ilościach, żeby utrzymać cukier w normie. Zwiększona podaż hormonu prowadzi do zaburzeń metabolicznych. Stąd insulinooporność nie jest klasyfikowana jako choroba, a zaburzenie metaboliczne.

Chociaż jest „tylko” zaburzeniem, może mieć katastrofalne skutki dla zdrowia. Dlatego — chociaż insulinooporność niełatwo rozpoznać — warto zwrócić uwagę na jej najbardziej charakterystyczne objawy:

  • nadciśnienie,
  • zwiększoną ilość tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha,
  • trudności ze schudnięciem,
  • apetyt na słodycze,
  • senność po jedzeniu.

Do tego może dojść zmęczenie, osłabiona koncentracja, stany depresyjne i problemy ze skórą (rogowacenie). To oczywiście nie wystarczy, żeby zdiagnozować insulinooporność. Dla lekarza ważne będą również wyniki badań laboratoryjnych.

Insulinooporność — przyczyny

Główne przyczyny insulinooporności to:

  • nadwaga i otyłość, zwłaszcza brzuszna (tzw. tłuszcz trzewny, wytwarzający hormony, które blokują działanie insuliny)
  • brak aktywności fizycznej,
  • dieta bogata w tłuszcze i węglowodany,
  • geny,
  • choroby tarczycy, serca, wątroby, nerek, nadciśnienie, stany zapalne w organizmie,
  • wiek — z czasem organizm staje się mniej wrażliwy na insulinę.

Do insulinooporności może prowadzić też przyjmowanie niektórych leków (sterydów, antybiotyków, hormonalnych, na nadciśnienie), a nawet przewlekły stres.

Insulinooporność a cukrzyca

Insulinooporność może rozwijać się niezauważona nawet kilka lat. Przez ten czas, trzustka zostaje „wyczerpana” i potem nie jest w stanie produkować wystarczającej ilości insuliny. Skutkuje to podniesionym poziomem cukru we krwi. Najpierw dochodzi do stanu przedcukrzycowego. Jeśli nie zostanie w porę zauważony i zatrzymany, człowiek zaczyna chorować na cukrzycę. Wtedy niezbędne staje się przyjmowanie insuliny — leku hormonalnego obniżającego poziom cukru we krwi.

Jak leczyć insulinooporność?

W każdym przypadku leczenie insulinooporności zaczyna się od diagnozy medycznej. Przy podejrzeniu schorzenia, lekarz może zlecić następujące badania na insulinooporność:

  • stężenie glukozy na czczo, gdy jest nieprawidłowy to kolejno inne bardziej szczegółowe badania:
  • test obciążenia glukozą (OGTT) i
  • stężenie insuliny na czczo,
  • profil lipidowy,
  • poziom kwasu moczowego,
  • hemoglobina glikowana (HbA1c),
  • enzymy wątrobowe (AlAT, AspAT).

Jest kilka metod diagnozowania insulinooporności, m. in. obliczanie wskaźnika HOMA-IR, euglikemiczna klamra metaboliczna i wymieniony wyżej test obciążenia glukozą. Wybór badań zależy od możliwości ośrodka medycznego i decyzji lekarza. Doświadczony specjalista już na podstawie podstawowych analiz i wywiadu medycznego, z dużym prawdopodobieństwem prawidłowo oceni wystąpienie insulinooporności. Pracownicy, którzy korzystają z grupowych ubezpieczeń w SALTUS Ubezpieczenia mają dostęp do szerokiego spektrum badań diagnostycznych i specjalisty immunologa.

Leki na insulinooporność nie zawsze są konieczne. Jeśli schorzenie jest zaawansowane, może zaistnieć potrzeba przyjmowania leków zwiększających wrażliwość organizmu na insulinę i zmniejszających wydzielanie glukozy. Jednak najważniejsze w leczeniu insulinooporności są działania niefarmakologiczne.

Do poprawy stanu zdrowia przy insulinooporności przyczynią się:

  • eliminacja cukru z diety, dieta niskoglikemiczna,
  • stałe pory przyjmowania posiłków,
  • regularna aktywność fizyczna,
  • zmniejszenie masy ciała,
  • rezygnacja z używek,
  • regularne badania profilaktyczne.

Dzięki tym działaniom insulinooporność można zatrzymać i odwrócić. O braku nawrotów schorzenia decyduje konsekwencja — powrót do dotychczasowego trybu życia będzie oznaczać ponowne zmierzenie się z przykrymi objawami.

SALTUS Ubezpieczenia – skontaktuj się z nami!

Specjalizujemy się w grupowych ubezpieczeniach zdrowotnych chroniących pracowników. Pomagamy dbać o zdrowie i zadowolenie zatrudnionych, co minimalizuje liczbę absencji chorobowych. Jesteśmy w stanie zapewnić ochronę ściśle dopasowaną do potrzeb, rozmiaru, charakteru działalności firmy oraz struktury wiekowej zatrudnionych. Współpracujemy zarówno z ogólnopolskimi sieciami medycznymi, jak i wysokospecjalistycznymi przychodniami regionalnymi, dzięki czemu zapewniamy pomoc w każdym zakątku Polski.

Wyróżniki oferty:

  • Brak górnej granicy wieku
  • Możliwość modyfikacji ochrony w trakcie trwania umowy
  • Aplikacja mobilna i telekonsultacje

Dodatkowe korzyści dla pracodawcy:

  • Świadczenia Medycyny Pracy, w tym Pracownicze Programy Profilaktyczne, nie stanowią przychodu pracownika – nie są obciążone CIT i ZUS
  • Pracownicze Programy Profilaktyczne zmniejszają całkowity koszt ubezpieczenia
  • Dobrze dobrana ochrona zmniejsza liczbę i długość absencji chorobowych pracowników