Na początku pojawiają się delikatne zaburzenia gospodarki węglowodanowej. Poziom glukozy podwyższa się tylko sporadycznie, a potem poziom cukru stale oscyluje w okolicach górnej granicy normy lub nieznacznie ją przekracza. Jakie są przyczyny stanu przedcukrzycowego i kiedy pracownik powinien zgłosić, że coś jest nie tak?

Stan przedcukrzycowy – objawy

Już niewielkie, ale stałe podwyższenie stężenia glukozy we krwi szkodzi naczyniom krwionośnym oraz nerwom obwodowym. Stan przedcukrzycowy oznacza, że organizm zaczyna coraz słabiej radzić sobie z przemianą węglowodanów. Początkowe sygnały potrafią być bardzo dyskretne – brak energii, senność, pogorszenie samopoczucia.

Szybko wykryty stan przedcukrzycowy zwiększa nasze szanse na uniknięcie rozwoju cukrzycy typu 2 i związanych z nią poważnych powikłań. Charakterystyczny dla stanu przedcukrzycowego stale podniesiony – nawet nieznacznie – poziom cukru we krwi to efekt trwałych zaburzeń przemiany materii. Sam z siebie nie wróci do normy, dlatego wymaga leczenia.

Stan przedcukrzycowy – normy

99 mg/dl to górna graniczna wartość prawidłowego stężenia cukru we krwi. Taki wynik nie świadczy o chorobie, ale może ją zapowiadać. Stan przedcukrzycowy stwierdza się, gdy poziom cukru we krwi na czczo wynosi 100-125 mg/dL i/lub poziom cukru 120 minut po przyjęciu glukozy mieści się w przedziale 140-199 mg/dL. O stanie przedcukrzycowym można mówić wtedy, gdy po dwukrotnym badaniu na czczo (czyli co najmniej 8 godzin po ostatnim posiłku) okaże się, że jego poziom utrzymuje się między 100 a 125 mg/dl.

Jeszcze kilka lat temu za prawidłowe uważano wskaźnik na poziomie 110–120 mg/dl. Normę obniżono do 99 mg/dl, bo badania dowiodły, że stałe stężenie cukru powyżej tej wartości zwiększa ryzyko zawału serca i udaru mózgu. Dość częstym zjawiskiem jest stan przedcukrzycowy w ciąży. Cierpi na niego nawet 6% kobiet. Stan przedcukrzycowy po porodzie zazwyczaj mija.

Poziom cukru w stanie przedcukrzycowym utrzymujący się w górnej granicy normy powinien nas zachęcić do przeanalizowania swojego sposobu odżywiania i zwiększenia aktywności fizycznej.

Stan przedcukrzycowy – zalecenia

Jak leczyć stan przedcukrzycowy i w ogóle czy można wyleczyć stan przedcukrzycowy? Odpowiedź na te pytania w dużej mierze zależy od stopnia jego zaawansowania oraz uwarunkowań osobistych. Należą do nich nasz wiek (powyżej 45. roku życia), to co jemy w stanie przedcukrzycowym (wskazane są posiłki z warzywami i unikanie żywności wysoko przetworzonej) oraz nasz tryb życia (wysypianie się, uprawianie sportu, utrzymywanie prawidłowego wskaźnika masy ciała (BMI).

Niestety zmiana diety i zwiększenie aktywności fizycznej nie zawsze doprowadzi do poprawy stanu przedcukrzycowego. Co robić, żeby uniknąć zwiększonego ryzyka zachorowania na cukrzycę typu 2? Odpowiedzią może być leczenie farmakologiczne zalecone przez lekarza.

Dieta w stanie przedcukrzycowym

Pierwszym krokiem do poprawy jest zmiana jadłospisu. Nasza dieta powinna być urozmaicona, bogata w witaminy i sole mineralne. Ważne jest zachowanie proporcji między białkiem, tłuszczami oraz węglowodanami. Te ostatnie mają pokrywać 50–60 proc. dziennego zapotrzebowania energetycznego, białko – 15–20 proc., a tłuszcze – 20–30 proc. Większość węglowodanów należy czerpać z produktów jak najmniej przetworzonych (np. warzywa, pełnoziarniste pieczywo, kasze).

Pięć kroków, których warto przestrzegać w diecie:

  • jemy regularnie co 3 godziny. Najlepiej, aby były to trzy posiłki główne i dwa mniejsze – drugie śniadanie, podwieczorek,
  • cukier, słodycze ograniczamy do minimum, a najlepiej rezygnujemy z nich całkowicie,
  • dodajemy świeże warzywa do każdego posiłku, nawet w małych ilościach,
  • unikamy smażenia potraw. Pieczemy w folii, gotujemy na parze,
  • stosujemy niskokaloryczne zamienniki.

Równie ważna jak dieta jest aktywność fizyczna, pomagająca w utrzymaniu właściwej wagi ciała pacjenta ze stanem przedcukrzycowym. Wysiłek fizyczny musi być regularny. Najlepiej ćwiczyć co najmniej trzy razy w tygodniu po 30-60 minut. Stan przedcukrzycowy należy traktować jak poważne ostrzeżenie, a podjęte kroki zapobiegawcze mogą zapobiec rozwojowi cukrzycy.

Grupowe ubezpieczenie zdrowotne – jak pomaga?

Każde schorzenie wykryte na wczesnym etapie rozwoju daje większe szanse na jego zwalczenie i powrót do zdrowia. We wczesnym wykryciu stanu przedcukrzycowego może pomóc dobrze dobrane grupowe ubezpieczenie zdrowotne, oferujące sprawną profilaktykę.

Oferuje ono również świadczenia w postaci konsultacji m.in. z diabetologiem. Pracodawca, który zdecyduje się na grupowe ubezpieczenie zdrowotne, zapewni swoim pracownikom dostęp do najlepszych świadczeń w ramach medycyny pracy i umożliwi im szybkie umówienie specjalistycznego badania (np. badanie krzywej insulinowej).

SALTUS Ubezpieczenia – skontaktuj się z nami!

Specjalizujemy się w grupowych ubezpieczeniach zdrowotnych chroniących pracowników. Pomagamy dbać o zdrowie i zadowolenie zatrudnionych, co minimalizuje liczbę absencji chorobowych. Jesteśmy w stanie zapewnić ochronę ściśle dopasowaną do potrzeb, rozmiaru, charakteru działalności firmy oraz struktury wiekowej zatrudnionych. Współpracujemy zarówno z ogólnopolskimi sieciami medycznymi, jak i wysokospecjalistycznymi przychodniami regionalnymi, dzięki czemu zapewniamy pomoc w każdym zakątku Polski.

Wyróżniki oferty:

  • Brak górnej granicy wieku
  • Możliwość modyfikacji ochrony w trakcie trwania umowy
  • Aplikacja mobilna i telekonsultacje

Dodatkowe korzyści dla pracodawcy:

  • Świadczenia Medycyny Pracy, w tym Pracownicze Programy Profilaktyczne, nie stanowią przychodu pracownika – nie są obciążone CIT i ZUS
  • Pracownicze Programy Profilaktyczne zmniejszają całkowity koszt ubezpieczenia
  • Dobrze dobrana ochrona zmniejsza liczbę i długość absencji chorobowych pracowników